Home Lech Wałęsa

Lech Wałęsa

LECH WAŁĘSA

Pokojową Nagrodę Nobla Lech Wałęsa otrzymał w 1983 jako lider podziemnej Solidarności. Odebrała ją jego żona Danuta Wałęsa 10 grudnia 1983 roku w Oslo. Osobisty odbiór Nagrody uniemożliwiły władze PRL odmawiając Wałęsie wydania paszportu.

Lech WałęsaLech Wałęsa urodził się 29 września 1943 w Popowie, koło Lipna na Ziemi Dobrzyńskiej. Ojciec, Bolesław Wałęsa, z zawodu cieśla cieszył się szacunkiem i poważaniem społeczności lokalnej. Za uchylanie się od pracy na rzecz okupantów w trakcie II Wojny Światowej został wysłany do obozu pracy, z którego powrócił wycieńczony, w skutek czego w niedługim czasie zachorował i zmarł. Matka, Feliksa Kamieńska, pochodząca ze starej szanowanej rodziny dobrzyńskiej z tradycjami, wychowywała dzieci w duchu patriotyzmu i pobożności. Rodziną po śmierci Bolesława zaopiekował się jego brat.

Młody Lech Wałęsa uczył się w pobliskim Halinie i Lipnie. Pracę zawodową rozpoczął w Pracowniczym Ośrodku Maszynowym w Łochocimie, jako elektryk mechanik. Stamtąd trafił do jednostki Wojskowej w Koszalinie, gdzie odbył zasadniczą służbę wojskową. Również i tam ujawniły się jego talenty przywódcze. Jego drużyna działała bardzo sprawnie. Był wymagający, ale potrafił też świetnie rozwiązywać problemy i motywować innych do pracy. Służbę zakończył ze stopniem kaprala. Często później w wypowiedziach i żartach nawiązywał do tego rozdziału w swoim życiorysie mówiąc, że w trakcie rozmów z generałami jego wojskowe doświadczenie bardzo się przydało.

Po powrocie z wojska i krótkiej pracy w POM-mie w Leniach, tak jak wielu innych młodych ludzi w tamtym czasie ruszył do Gdańska w poszukiwaniu lepszej pracy i perspektyw. Jako zdolny fachowiec dostał pracę w Stoczni Gdańskiej im. „Lenina”, gdzie zaczął pracować na stanowisku elektryka okrętowego na wydziale W- 4 2 czerwca 1967 roku. Od tego czasu jego życie na stałe związało się z Gdańskiem. Tutaj poznał Danutę Gołoś, z którą wziął ślub 8 grudnia 1969 roku.

Lech Wałęsa u Jana Pawła IIPierwsze wzmianki związane z jego działalnością opozycyjną sięgają 1968 roku, kiedy to miał namawiać kolegów w stoczni do odmawiania udziału w masówkach potępiających strajki studentów. Od tamtego czasu zaczął coraz aktywniej angażować się w sprawy społeczne. W trakcie trwania strajku w grudniu 1970 roku brał aktywny udział w pracach Komitetu Strajkowego, pojawiła się nawet propozycja, by został jego szefem. Wiele jest legend związanych z tamtym czasem. Jedno jest pewne: Lech Wałęsa już wtedy był czynnym działaczem opozycji demokratycznej i jednym z liderów strajku. Po tragicznych zajściach i śmierci robotników poprzysiągł sobie, że taka sytuacja już nigdy nie może się powtórzyć. Z pełną mocą włączył się w pracę Wolnych Związków Zawodowych (WZZ). Organizował stoczniowców, kolportował ulotki, wraz z innymi działaczami organizował spotkania dotyczące praw pracowniczych i samokształcenia. Jego głównym celem w tamtym czasie było godne upamiętnienie ofiar grudnia. W stoczni Został wybrany delegatem do rady oddziałowej i zaczął pełnić funkcję Społecznego Inspektora Pracy. Po roku jednak zrezygnował z ponownego kandydowania dając do zrozumienia, że funkcja ta jest tylko iluzoryczna i zmiany nie są możliwe. W kolejnych miesiącach represje zaczęły dotykać ludzi biorących aktywny udział strajku. Jednym z nich był Lech Wałęsa. Został jednak obroniony przez samorząd robotniczy. Kolejne działania Lecha Wałęsy mające na celu upamiętnienie ofiar grudnia, coroczne manifestacje i składanie wieńców pod bramą, działanie w WZZ, oraz niepokorna postawa wobec władzy doprowadziły do jego zwolnienia ze stoczni w 1976 roku. Stamtąd trafił do ZREMB-u, gdzie pracował jako elektryk, oraz gdzie kontynuował swoją misję uświadamiania pracowników o ich prawach, ciągle działając na rzecz WZZ. Niedługo i tam został zwolniony z powodów politycznych. W maju 1979 roku trafił do przedsiębiorstwa Elektromontaż, gdzie pracował zaledwie do grudnia, bowiem znów został zwolniony, tym razem z powodu udziału w obchodach rocznicy strajku. Od początku lat siedemdziesiątych Lech Wałęsa wraz z rodziną żył pod stałą kontrolą i obserwacją Służby Bezpieczeństwa. Jego telefon był „na podsłuchu”, sam Lech Wałęsa był nieustannie śledzony i represjonowany.

Do rozpoczęcia strajku w sierpniu 1980 roku pozostawał bez pracy. Był jednym z głównych inicjatorów sierpniowego protestu i gdy tylko stoczniowcy zaczęli gromadzić się przed budynkiem dyrekcji stoczni, Lech Wałęsa wykonał swój słynny „skok przez płot” i znalazł się w sercu wydarzeń. To, co stało się w sierpniu, zapisało się złotymi zgłoskami w naszej historii a także w historii Europy i świata. Osobista postawa Lecha Wałęsy, nieustępliwe negocjacje i walka o postulaty, wsparcie i zaufanie, jakim go obdarzyli ludzie strajkujący w całej Polsce, przyczyniły się do tworzenia poczucia solidarności i wspólnoty Polaków, czego instytucjonalnym wynikiem było powstanie NSZZ „Solidarność” i pierwsza bezkrwawa wygrana w naszej historii. Wtedy to oczy całego świata zwróciły się w stronę Polski, Gdańska i Lecha Wałęsy, który godnie reprezentował rodaków zyskując podziw i szacunek wolnego świata.

Reakcją totalitarnego państwa na ówczesne wydarzenia było wprowadzenie Stan Wojennego 13 grudnia 1981 roku. Lech Wałęsa był jednym z pierwszych internowanych. Trafił do Chylic, Otwocka, a na koniec do Arłamowa, gdzie był przetrzymywany do listopada 1982 roku. Rok później wrócił do pracy w Stoczni Gdańskiej na stanowisko elektryka, które formalnie zajmował do 1990 roku.

Przez ciemną noc Stanu Wojennego i trudne lata po delegalizacji NSZZ „Solidarność”, kiedy związek był rozbity i niewielu ludzi miało jeszcze nadzieję na zwycięstwo, Lech Wałęsa był tym, który się nie poddał.

Lech Wałęsa SolidarnośćBył żywym symbolem, rzecznikiem i orędownikiem idei solidarności. Pomimo rozpuszczanych plotek na jego temat i ciągłych represji ze strony organów bezpieczeństwa PRL, nie załamał się. Jego walka została doceniona przez społeczność w Polsce, jak i poza granicami naszego kraju. W 1983 roku został laureatem Pokojowej Nagrody Nobla. W obawie przed zakazem powrotu do ojczyzny, Lech Wałęsa nie zdecydował się na osobisty odbiór tego wyróżnienia. Na uroczystości w Oslo godnie zastąpiła go jego Małżonka wraz z najstarszym synem Bogdanem.

W końcu lat osiemdziesiątych Lech Wałęsa zasiadł do rokowań z władzami komunistycznymi przy Okrągłym Stole. Te pokojowe przemiany, okrzyknięte bezkrwawą rewolucją, były fenomenem na skalę światową i przykładem dla innych, w jaki sposób można bezkrwawo dojść do porozumienia. Waleczność i odwaga Lecha Wałęsy, który stanął na czele delegacji opozycji demokratycznej, doprowadziła do kompromisu ze słabą, lecz jeszcze groźną władzą komunistyczną, czego wynikiem były wybory czerwca 1989 roku i utworzenie pierwszego niekomunistycznego rządu po wschodniej stronie żelaznej Kurtyny.

Kolejne lata to walka o dalszą demokratyzację Polski i przemiany w stronę gospodarki rynkowej.

22 grudnia 1990 roku Lech Wałęsa został pierwszym, demokratycznie wybranym w wyborach powszechnych prezydentem Rzeczypospolitej. Lata prezydentury to trudne zmiany gospodarcze i walka o kształt sceny politycznej. Do jego wielkich sukcesów w tamtym czasie należy doprowadzenie do wyprowadzenia wojsk radzieckich z Polski, oraz uzyskanie dokumentów dotyczących zbrodni katyńskiej, a także zorganizowanie uroczystych obchodów 50 rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. W trakcie prezydentury nie zapomniał o swoich korzeniach. Starał się wspierać robotników w trudnych dla nich czasach przemian gospodarczych. Proponował własne rozwiązania i zawsze gotowy był rozmawiać, dyskutować i mediować. Także nigdy nie uchylał się od odpowiedzialności za swoje decyzje i za przyjęcie trudnej i często bolesnej drogi do wolności osobistej i gospodarczej, za co przyszło mu zapłacić przegraną w wyborach prezydenckich 1995 roku.

Lech WałęsaW trakcie swojej prezydentury i po jej zakończeniu Lech Wałęsa pozostawał rzecznikiem Polski na arenie międzynarodowej. Działał na rzecz przyjęcia naszego kraju do Struktur Paktu Północnoatlantyckiego, oraz do Unii Europejskiej. W roku 1995 ufundował Instytut Lecha Wałęsy, którego misją jest wspieranie demokracji i samorządności w Polsce i na świecie. Dziś Lech Wałęsa kontynuuje swą misję rzecznika solidarności. Podróżując po całym świecie, przypomina nasze polskie doświadczenia i bezkrwawą walkę o pokój i demokrację.

 

 

Źródło: www.noblisci.pl